Ποια είναι τα διαφορετικά είδη παιχνιδιού

Πριν αναφέρουμε τα διαφορετικά είδη παιχνιδιού είναι σημαντικό να δούμε τις δύο μεγάλες κατηγορίες παιχνιδιού που υπάρχουν και αυτές είναι: το ελεύθερο και το δομημένο παιχνίδι.  Ελεύθερο παιχνίδι είναι το παιχνίδι, στο  οποίο το παιδί έχει το δικαίωμα να επιλέξει τι είδους παιχνίδι θα παίξει, ποιοι θα είναι οι συμπαίκτες, πόσοι θα είναι οι συμπαίκτες του, με ποια αντικείμενα θα παίξει και τη διάρκεια που θα κρατήσει το παιχνίδι του.  Δομημένο παιχνίδι είναι το παιχνίδι, το οποίο είναι στοχευόμενο. Έχει  ως στόχο, να συνδέσει προηγούμενες εμπειρίες των παιδιών και να εμβαθύνει τη σκέψη και την κατανόησή τους σε διάφορα θέματα.


Μερικά είδη παιχνιδιού είναι:

  • κοινωνικο-δραματικό παιχνίδι,  κατά τη διάρκεια του οποίου τα παιδιά υποδύονται ρόλους
  • συμβολικό παιχνίδι, που συνήθως το παιδί αναπαριστά ένα αντικείμενο, για παράδειγμα κρατάει  ένα ξύλο και προσποιείται ότι είναι μια μαγική σκούπα που πετά
  • πειραματικό παιχνίδι είναι όταν το παιδί πειραματίζεται και εξερευνά τον κόσμο
  • οικοδομικό είναι το παιχνίδι με οικοδομικό υλικό που μέσα από αυτό αντιλαμβάνεται τις έννοιες του χώρου, των σχημάτων, μεγεθών κ.λπ.
  • κινητικό είναι το παιχνίδι που προϋποθέτει κίνηση. Τα παιδιά έχουν ανάγκη για κίνηση και εκτόνωση για να ασκήσουν παράλληλα τις αδρές κινητικές τους δεξιότητες
  • παιχνίδι με κανόνες, περιλαμβάνει τα διάφορα αθλήματα, αλλά και τα επιτραπέζια ή άλλα παιχνίδια, που προϋποθέτουν κανόνες
  • ομαδικό – συνεργατικό είναι το παιχνίδι που απαιτεί συνεργασία για επίτευξη ενός κοινού στόχου


Είναι σημαντικό να τονίσουμε ότι κάποια παιχνίδια (ομαδικά, με κανόνες κυρίως) έχουν νικητή και ηττημένο.  Είναι πολύ σημαντικό, ως γονείς, να βοηθήσουμε τα παιδιά να αποδέχονται την ήττα στο παιχνίδι.  Πολλά επιτραπέζια κυρίως παιχνίδια, στηρίζονται στην τύχη (τι θα φέρει το ζάρι).  Συνεπώς, είναι σημαντικό να τονίζουμε στα παιδιά ότι όταν χάνουν, δεν είναι επειδή δεν έχουν κάνει κάτι σωστά, αλλά λόγω ατυχίας είναι ηττημένοι και  την επόμενη φορά ίσως να είναι αυτοί οι νικητές του παιχνιδιού. Επιπλέον, είναι σημαντική η συμπεριφορά των γονιών όταν χάνουν  και πρέπει να λειτουργεί ως πρότυπο για το παιδί τους. Για παράδειγμα, μπορούν να πουν «λυπάμαι λίγο που έχασα. Χάρηκα όμως που παίξαμε μαζί και διασκεδάσαμε».  Μπορούν επίσης να σχολιάζουν σκόπιμα κάποιες θετικές συμπεριφορές που εντοπίζουν σε αθλήματα στην τηλεόρασηκαι να τις προβάλλουν στα παιδιά τους, για παράδειγμα αθλητές της ομάδας που έχει χάσει να δίνουν τα χέρια μετά  το τέλος του αγώνα.  Είναι σημαντικό, οι γονείς να βοηθούν να παιδιά τους να αποδέχονται την ήττα και να απολαμβάνουν το παιχνίδι  καθώς και να παίζουν με το παιδί τους με ίσους όρους χωρίς να τα αφήνουν να κερδίζουν συνέχεια.  Τα παιδιά αυτά στο μέλλον θα γίνουν ενήλικες  και θα πρέπει  να λειτουργούν με κανόνες. .  Ο Πλάτωνας αναφέρει, ότι «το παιχνίδι των παιδιών έχει την ισχυρότερη επιρροή στη διατήρηση ή μη διατήρηση του νόμου».

Γενικότερα, το παιχνίδι αποτελεί εργαλείο στα χέρια των γονιών για ενδυνάμωση των παιδιών για τη συναισθηματική τους ισορροπία.  Παρακάτω,  θα δούμε ποιος μπορεί να είναι ο ρόλος των γονιών στο παιχνίδι των παιδιών τους και πώς μπορούν οι γονείς να δημιουργήσουν τις κατάλληλες προϋποθέσεις για παιχνίδι.