Το παιχνίδι είναι απαραίτητο για την υγιή ανάπτυξη των παιδιών κάθε ηλικίας. Ιδιαίτερα όταν το παιδί μας είναι μικρό, αποτελεί ίσως το πιο βασικό μέσο για την ανάπτυξη των δεξιοτήτων του σε βασικούς τομείς. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι πολλά προγράμματα πρώιμης παρέμβασης αλλά και σύγχρονα αναλυτικά προγράμματα προσχολικής εκπαίδευσης ενσωματώνουν το παιχνίδι στα προγράμματά τους συνδέοντας το με τη μάθηση και την ανάπτυξη των παιδιών.

Τι προσφέρει το παιχνίδι στο παιδί;

Το παιχνίδι σημαίνει ενθουσιασμός, ανεμελιά, έκφραση επικοινωνία αλλά και γνώση. Το βρέφος από τους πρώτους μήνες της ζωής του περιεργάζεται τα παιχνίδια που περιβάλλουν την κούνια του και σιγά σιγά προσπαθεί να τα πιάσει στα χέρια του, να τα κουνήσει ανακαλύπτοντας υφές, παρατηρώντας φιγούρες και παράγοντας ήχους (π.χ. παίζοντας με την κουδουνίστρα του).


Ο κ. Στέλιος Μαντούδης, Αναπτυξιακός Εργοθεραπευτής εξηγεί πόσο σημαντικό είναι το παιχνίδι για τα παιδιά, καθώς ενισχύει :

Τα γνωστικά ερεθίσματα

Κατ’ αρχάς μέσα από το παιχνίδι τα παιδιά μαθαίνουν να επεξεργάζονται τα διάφορα σχήματα, χρώματα, τη χρήση των αντικειμένων και γενικότερα πώς λειτουργεί ο κόσμος τον μεγάλων. Είναι το μέσο για να προσεγγίσουν τον δικό μας κόσμο. Επιπλέον το παιδί μέσα από όλα αυτά τα ερεθίσματα που δέχεται από το σύνολο των αισθήσεων του δημιουργεί συνδέσεις στον εγκέφαλό του, απαραίτητες για την μετέπειτα εξέλιξη του.


Τις κινητικές δεξιότητες

Το παιδί κατά τον ενθουσιασμό και τη δίψα του για παιχνίδι χρησιμοποιεί μεγάλες ή μικρές μυϊκές ομάδες του σώματος του. Μαθαίνει να στέκεται, να περπατά, να τρέχει και να ισορροπεί (αδρή κινητικότητα)! Παράλληλα μαθαίνει να πιάνει με τα δάχτυλα του αντικείμενα κάνοντας λεπτούς χειρισμούς (λεπτή κινητικότητα) αλλά και να συγχρονίζει την κίνησή του.


Τις επικοινωνιακές δεξιότητες

Το παιδί ακόμα κι όταν παίζει μόνο του μαθαίνει να επικοινωνεί, να μιμείται τι κάνουν οι μεγάλοι (π.χ. προσποιείται ότι μιλάει στο τηλέφωνο). Αλλά κυρίως όταν παίζουν μαζί με τους γονείς μαθαίνουν να αλληλεπιδρούν. Ήδη από τους πρώτους μήνες εμφανίζεται το κοινωνικό χαμόγελο. Ο γονιός παίζει με το παιδί, του μιλάει και το παιδί χαμογελά ανταποκρινόμενο στα πειράγματα των γονιών. Όταν το παιδί είναι ακόμα μεγαλύτερο μαθαίνει να συναλλάσσεται με άλλα παιδιά, να μοιράζεται και να διαχειρίζεται τυχόν διαφωνίες.


Τη γλωσσική ανάπτυξη

Παιχνίδι και γλωσσικά ερεθίσματα πάνε μαζί. Όταν ένα παιδί παίζει ωθείται να επικοινωνήσει, ακόμα κι αν το ίδιο δε μιλά ακούει το άτομο που παίζει μαζί του προσλαμβάνοντας σημαντικά γλωσσικά ερεθίσματα, ακούγοντας μεγαλύτερα παιδιά ή τους γονείς του εμπλουτίζει το λεξιλόγιό του αυξάνοντάς το σημαντικά. Σκεφτείτε ότι τα βρέφη από τους πρώτους μήνες επικοινωνίας με τους γονείς μαθαίνουν να κάνουν διάλογο, περιμένοντας τη σειρά τους για να παράγουν φωνούλες ως απάντηση σε αυτά που τους λένε οι γονείς.


Την αυτορρύθμιση

Το παιδί παίζοντας με ένα αντικείμενο μαθαίνει να διατηρεί την προσοχή του σε μια δραστηριότητα. Επιπλέον μαθαίνει να λύνει προβλήματα, να δοκιμάζει και να ελέγχει την συμπεριφορά του. Τέλος μαθαίνει να υπακούει σε κανόνες και να λειτουργεί στο πλαίσιο μιας ομάδας για την επίτευξη ενός κοινού σκοπού.


Τη συναισθηματική ικανοποίηση

Μα φυσικά τα παιδιά παίζοντας χαίρονται, αντλούν ικανοποίηση και νιώθουν απερίφραστη χαρά! Δεν υπάρχει κάτι που να τα κάνουν να νιώσουν καλύτερα από το να περάσουν χρόνο παίζοντας με ένα πρόσωπο που αγαπούν!


Πηγή: https://www.mothersblog.gr/o-eidikos-sas-symvoyleyei/story/54069/to-paixnidi-os-meso-ekpaideysis-gia-to-paidi